Never feed the hand that bites

Verleden jaar heb ik met de genaamde Wim Dehaen een collectief opgericht: Collectief Tactique Triste. Een gans funky speelplaats waar onze beider creatieve uitspattingen elkaar kunnen kruisbestuiven dat het geen naam heeft. Dat was de theorie. In de praktijk hebben we vooral veel met onze beider pikken gespeeld. Maar dan elk met de zijne eh.

Wim was jarig en ik fixte hem een cd'tje en ik doopte dat cd'tje camping kapitalisme en ik vond dat een best geslaagde titel.

Volledig beluisteren kan hierzo.

1. Gorefest – Intro. Normaliter doen de heren Gorefest van death metal maar daar valt in dit stukje intro weinig van te merken. (Klik!)
2. The Snowmen – Ski storm, pt. 1. Skirock stond in de coulissen klaar om surfrock op te volgen maar het is nooit wat geworden. (Klik!)
3. Serge gainsbourg – Fugue. (Klik!)
4. Marvelas Something – Fuge. Deze twee liederen staan erop omdat Wim al enige tijd druk bezig is met een fuga te pennen. Een mens kan een ander mens maar inspiratie aanbieden, niet waar?
5. Finster Ho – ►. Knutselelektronica uit de scene rond Rudy Trouvé.
6. Mike Patton – A car radio (fm). Een fucked up stukje soundtrack dat u zeker eens moet beluisteren indien u ADHD hebt. (Klik!)
7. DAAU – Of r*d*h*d (2+2=5). Een toppie Radioheadcover. (Klik!)
8. Patti Page – How much is that doggie in the window? Bent u een beetje depri? Zit u in een dalletje? Gaat het allemaal niet meer? U heeft naar How much is that doggie in the window?  geluisterd? Bent u nog steeds niet opgekikkerd? U krijgt uw geld terug! (Klik!)
9. The Veterans – I’m jogging. Een maffe streep Belpop met in de rangen de vader van John Roan van Arsenal. (Klik!)
10. William S. Burroughs – The Lord’s prayer. Ik ga even naar het hiernamaals voor een kort gebed. (Klik!)
11. Ow – While you were out. Sfeervol gitaargetokkel uit de scene rond Rudy Trouvé.
12. The Parallels – Track 3. Een noisecollectiefje met Mauro Pawlowski in de rangen. Alsof er andere noisecollectiefjes zijn.
13. John Coltrane – Serenity. Laat u niet op een dwaalspoor zetten door de titel, dit is geenszins een sereen jazzke.
14. Sunzoo Manley – A junky’s Christmas. Ozark Henry met een andere hoed op.
15. John Parish – Accident. Ik zou zelfs meer zeggen: wreed accident.
16. Boenox – 2002. Ook al weer bijna tien jaar geleden. Iemand recent nog iets van Boenox gehoord?
17. Jim Morrison – Freedom exists. Tien jaar geleden zou ik dit nog poëzie genoemd hebben. Nu is het gewoon gewauwel. (Klik!)
18. Tom Waits – Redrum. Straawrethca teh teod Stiaw Mot.(Kilk!)
19. Barkmarket – Visible cow. Denk vooral niet dat een onzichtbare koe cooler zou zijn. Die beestjes staan maar wat te suffen in de wei of in het slachthuis. (Klik!)
20. Venom – Black metal. Opgepast: dit is geen black metal. (Klik!)
21. Musth – Thunder. Laat die winterse onweders maar komen, wij zijn er klaar voor.
22. Club Moral – Ballade van de ram.
23. Monguito – Death travellers at the end of the tape. Nog twee van die noisecollectiefjes met Mauro Pawlowski in de rangen. Ik vrees dat u ondertussen kan vaststellen dat ik in de experimentele muziek nog meer vasthangen aan clichés dan in de popmuziek. Mijn excuses daarvoor.

Volgende week: meer liederen!